W dniu 5 maja, za pomocą specjalnej aplikacji mogliśmy na naszej stronie internetowej wysłuchać wykładu on-line profesora Kazimierza Wiecha.
Pan Profesor od dawna współpracuje z naszym UTW i nawet w okresie pandemii wygłosił bardzo ciekawy wykład, oczywiście zrobił to pro bono. Dzięki temu długą przerwę w wykładach udało nam się w minimalnym stopniu wypełnić.
Dowiedzieliśmy się, że motyle to druga po chrząszczach najliczniejsza grupa owadów i liczy około 175 tysięcy gatunków. W Polsce żyje około 3 tysięcy gatunków.
Motyle dzielimy na: dzienne i nocne czyli ćmy. Głównie różni je tryb życia i wygląd. Motyle dzienne są jaskrawo ubarwione, ćmy zaś są szare. Wielkość motyli jest zróżnicowana i wynosi od paru milimetrów do nawet 30 cm. W Polsce największy okaz to pawica groszkówka, która ma rozpiętość skrzydeł 12-15 cm. Długość życia motyla w stadium owada dorosłego wynosi kilka tygodni. Niektóre dzienne motyle przepoczwarczyły się w sierpniu, następnie zimują w stadium dorosłego motyla, a wiosną odzyskują aktywność i żyją w tym stadium 9-10 miesięcy. Motyle mogą być szkodnikami, ale tylko w stadium gąsienicy. Do najgroźniejszych szkodników warzyw zaliczamy: bielinka kapustnika ,bielinka rzepnika, piętnicę kapustnicę. Natomiast najgroźniejsze dla upraw sadowniczych są: owocówka śliwkóweczka, zwójka liściowa czy pierścienica nadrzewna.
W 2012 roku do Polski przybyła z Chin ćma bukszpanowa, efektem czego jest wyginięcie prawie 90% bukszpanów.
Dorosłe motyle posiadają ssący aparat gębowy i spożywają płynny pokarm w postaci nektaru ,wody z solami mineralnymi i soków roślin .
Gąsienice motyli posiadają gryzący aparat gębowy, którym zjadają różne części roślin, powodując straty w uprawach.
Nawet z własnych obserwacji możemy zauważyć, że widzimy wokół nas coraz mniej motyli. Powodów jest kilka:
-
gwałtowny rozwój komunikacji
-
zakładanie lamp oświetleniowych w pobliżu parków skwerów zagajników
-
wycinanie starych sadów będących ważnym miejscem rozwoju gąsienic
-
intensywna zabudowa wokół miast
-
kolekcjonerstwo - odławianie rzadkich gatunków motyli
-
zaorywanie ugorów i miedz
-
masowe stosowanie pestycydów
-
uprawa na ogromnych powierzchniach takich gatunków jak: kukurydza, zboże czy ziemniaki, nie mające dla motyli żadnych wartości.
Sami możemy pomóc przetrwać wielu gatunkom motyli siejąc łąki kwietne, nie stosując pestycydów, tylko biologiczne środki ochrony roślin, dzięki temu świat będzie bardziej kolorowy a przez to piękniejszy.
I ten piękny świat, jakże dziś rzadki, mogliśmy podziwiać oglądając prezentację przygotowaną przez profesora Wiecha, za co jesteśmy mu bardzo wdzięczni.
Stanisława Błaszak