5 listopada odbył się wykład pt. ?Choroby układu chłonnego u osób starszych?.

Spotkanie odbyło się dzięki Stowarzyszeniu Przyjaciół Chorych na Chłoniaki?Przebiśnieg?, którego mottem jest stwierdzenie że:

                               ?Chłoniak to diagnoza nie wyrok?.

      Stowarzyszenie powstało w celu świadczenia pomocy osobom będącym po zakończeniu leczenia, w jego trakcie,  jak i dopiero co zdiagnozowanym, którzy stoją na początku drogi ku wyleczeniu.

      Najistotniejszą sprawą w drodze ku wyleczeniu jest dawanie nadziei. Nadziei popartej świadectwem osób wyleczonych, których liczba systematycznie wzrasta wraz z coraz lepszą diagnostyką oraz  dostępem do nowoczesnych metod terapii. Przysłowie arabskie mówi:

                             ?Wystarczy promyk nadziei aby otworzyło się niebo?.

    I ten promyk ?Przebiśnieg? niesie wszystkim potrzebującym.

     Wykład,  który wygłosiła dr n. med. Agnieszka Giza był bardzo szczegółowy. Pani doktor opierała się na klinicznych aspektach choroby. Ja postaram się opisać to w prosty sposób. Może łatwiej będzie nam przyswoić sobie nurtujące nas kwestie oraz wątpliwości dotyczące tego tematu.  Łatwiej jest bowiem walczyć z chłoniakiem wiedząc więcej zarówno o nim, jak i o sposobach  jego leczenia.

      Chłoniaki to nowotworowe rozrosty układu chłonnego. Istnieje kilkadziesiąt rodzajów chłoniaków, które różnią się stopniem zagrożenia dla chorego. Niektóre rozwijają się latami w sposób niezauważalny dla chorego i rozpoznawane są przypadkowo. Inne w krótkim czasie (kilku miesięcy a nawet tygodni) powodują powstawanie zmian w węzłach chłonnych lub nacieków nowotworowych w narządach wewnętrznych i szybko zmuszają pacjenta do szukania pomocy u lekarza. Jeszcze inne ujawniają się w postaci ostrej białaczki. Chłoniaki należą do częstych nowotworów oznacza to, że zapada na nie ok. 7500 Polaków każdego roku.

      Najczęstszym objawem chłoniaków są: powiększone, niebolesne węzły chłonne wyczuwalne na szyi, pod pachami lub w innych okolicach ciała.

Towarzyszyć im mogą:

            - stany podgorączkowe lub gorączka pojawiająca się w różnych porach ,

            - osłabienie,

            - zlewne poty nocne,

            - chudnięcie

            - swędzenie skóry.

     Często jednak chorzy nie mają żadnych objawów ogólnych i czują się zupełnie dobrze. Prawidłowe rozpoznanie choroby jest w przypadku chłoniaków bardzo ważne. Umożliwia bowiem rozpoczęcie właściwego leczenia przeciwnowotworowego, a prawidłowa terapia zastosowana od momentu diagnozy zwiększa szanse powodzenia leczenia. Do postawienia prawidłowej diagnozy zwykle potrzebne są:

            -  badanie krwi

            - zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej

            - USG jamy brzusznej

            - badania szpiku kostnego.

W praktyce najlepszym sposobem jest wykonanie tomografii komputerowej .

     Chłoniaki leczy się przede wszystkim chemioterapią lub radioterapią. Odpowiednio wcześnie wykryty chłoniak Hodgkina jest wyleczalny w prawie 95%  a chłoniaki  nieziarnicze udaje się wyleczyć w 40-70%.

     Postęp medycyny zapewnia wysoką skuteczność leczenia chłoniaków. Dotyczy to szczególnie choroby szybko i prawidłowo rozpoznanej oraz leczonej we wczesnych stadiach. Jeśli masz wątpliwości dotyczące swojego zdrowia skonsultuj to z lekarzem.

     Wiedza może uratować Ci życie!  

                                                                                                                                                                Stanisława Błaszak