Kraje Azji Wschodniej: Malezja, Singapur, Indonezja, Filipiny
W dniu 21 maja gościliśmy na wykładzie znaną nam podróżniczkę p. Katarzynę Łazarską. Przyniosła i pokazała nam efekty swojej wyprawy do niektórych krajów azjatyckich.
Malezja – to kraj położony na wyspie Borneo. Stolicą jest Kuala Lumpur, które charakteryzuje się wysoką zabudową biurową na przemian z tradycyjnymi świątyniami i domami mieszkalnymi. Słynne są bliźniacze wieże (Petronas Power) wysokie na 80 pięter, w których znajdują się siedziby znanych firm światowych. Połączone są w połowie wysokości kładką, w razie pożaru. Jedną z nich budowali Japończycy a drugą Chińczycy – rywalizacja skróciła czas budowy o 2 lata. Pozostałością po kolonizatorach: Holendrach, Portugalczykach i Anglikach są budynki i kościoły w stylu europejskim. Panuje rozmaitość kultur i jedzenia. Głównym pokarmem jest ryż, którego uprawia się tu ok. 120 gatunków. Dużo jest przypraw takich jak cynamon, imbir, trawa cytrynowa. Towarami eksportowymi są: herbata, elektronika, olej palmowy i żabie udka. Kraj bogaty przyrodniczo i ciekawy dla turystów. Są piękne parki z tropikalną roślinnością, pełne śpiewających ptaków. Godna uwagi jest jaskinia Batau położona na granicy miasta i dżungli. Istnieje tu wiele zakazów nietypowych dla nas: zakaz jedzenia i palenia papierosów na ulicy, trzymania się za ręce, za które przewidziane są wysokie kary.
Singapur – to państwo – miasto o pow. 734 km2 i ludności 5,6 mln. To jedno z najbogatszych państw świata. Mają tu siedziby banki z całego świata, giełda i firmy światowe. Z powodu zagęszczenia zaludnienia są wielkie korki komunikacyjne. Trzęsienia ziemi wymuszają specjalny system budownictwa: budynki stoją na łożyskach, które niwelują wstrząsy. Mimo gęstości zaludnienia jest wiele parków z pięknymi roślinami, ptakami, motylami i tysiącami orchidei. Słynny jest park stworzony na wzór awatara (z filmu Awatar). Istnieje też tor Formuły1, który na co dzień spełnia rolę komunikacyjną. W Singapurze zbudowano najpiękniejsze lotnisko na świecie, sprawiające wrażenie parku i oceanarium. Miasto z pewnością warte zobaczenia, chociaż dosyć ekskluzywne i drogie.
Indonezja – kraj położony na wyspach, z których większość jest niezamieszkała. Pola ryżowe zajmują doliny, które w porze deszczowej są zalewane. To nie przeszkadza w uprawie. Jezioro Tempe jest żródłem utrzymania dla ludności mieszkającej w domach budowanych na palach, które można przewozić w inne miejsca i mocować od nowa. Ciekawostką przyrodniczą jest podziemna rzeka Palavan, z której tylko mały odcinek jest dostępny dla turystów, aby uniknąć degradacji. Celebes – indonezyjska wyspa zamieszkała przez plemię Toradżów charakteryzuje się niespotykanym kultem zmarłych. Są oni przetrzymywani w domu po odpowiednim zabezpieczeniu przed zepsuciem do czasu pogrzebu, a ten następuje wtedy, gdy rodzina zbierze potrzebną sumę pieniędzy. Niekiedy trwa to kilka lat. Na pogrzebie jest cała wioska a jego uczestnicy są zobowiązani do przyniesienia darów stosownych do zamożności. Najbogatsi dają w prezencie woły, świnie, drób – to wszystko jest zabijane na miejscu i dzielone do sprzedaży, spożycia a resztki za darmo. Zmarli są chowani albo w wykutych w skale jaskiniach albo zawieszani na skałach. Malutkie dzieci są umieszczane w otworach wywierconych w drzewach, aby rosły z nimi. Śmierć u tych ludzi i jej celebracja jest celem ważniejszym niż życie.
Filipiny – stolicą jest Manila. Jest to miasto brudne, z zabudową chaotyczną, bez żadnego planu. Ciekawostką tego miasta jest życie na cmentarzu. Najniższa w hierarchii ludność, bezdomna zajmuje budowle cmentarne w zamian za opiekę nad nimi. Niekiedy są to okazałe mauzolea i grobowce, Ludzie tam mieszkający opuszczają to miejsce tylko w okresie Świąt Zmarłych. Poza tym jest to miasto umarłych zamieszkane przez żywych.
Wykład, jak zwykle był pełen ciekawostek i własnych przeżyć naszej niezmordowanej Podróżniczki, która już planuje kolejną wyprawę. Dziękujmy również za to, że był to kolejny występ wolontaryjny. Wielkie brawa i duża frekwencja były dowodem naszej sympatii i wdzięczności dla p. Łazarskiej.
Anna Płachta