Naszym Gościem na spotkaniu w dniu 26 kwietnia 2022 był historyk, publicysta, znawca historii kościoła dr Andrzej Gerlach. Udaliśmy się wspólnie w „podróż” do Tajnego Archiwum Watykańskiego, którego nazwę Papież Franciszek w 2019 roku zmienił na: Apostolskie Archiwum Watykańskie. Jest to olbrzymie archiwum gdzie pieczołowicie przechowywane są miliony dokumentów pochodzących z ostatnich dwunastu wieków - od VIII do XXI - które dotyczą działalności najstarszej instytucji świata, jaką jest Kościół katolicki. Zbiory obejmują wszystkie kraje i narody.
Przechowywaną korespondencję, spisy wyznawców, listy członków tworzyli w najdawniejszych czasach jedyni wówczas „piśmienni”- duchowni. Najwcześniejsze pisma niszczone często przez ogień, wodę, mikroby lub samych skrybów w obawie przed prześladowcami nie doczekały naszych czasów. Te, które przetrwały znalazły się w pierwszym archiwum stworzonym przez św. Wawrzyńca, męczennika/przypalany na rozpalonej kracie/ za odmowę wydania skarbów kościoła prefektowi Rzymu.
Wobec coraz większej ilości dokumentów papież Sykstus IV oddzielił zbiory biblioteczne od archiwalnych i utworzył Bibliotekę Watykańską oraz Biblioteca sekreta. Najważniejsze dokumenty umieszczono wówczas w Zamku św. Anioła. Późniejszy Papież Pius IV utworzył główne archiwum papieskie w Pałacu Apostolskim w Awinionie/ były później sprowadzane do Rzymu/
Utworzenie Tajnego Archiwum Watykańskiego z dokumentów Biblioteca sekreta, Zamku św. Anioła i tzw. Kamery Apostolskiej nakazał papież Paweł V. Zbiory znajdowały się w trzech salach Pałacu Apostolskiego, pozostawały niedostępne dla osób spoza Watykanu, dlatego krążyły pogłoski tajemnicach tam skrywanych. W czasie wojen napoleońskich archiwum zostało przewiezione do Paryża. Wywieziono 3300 skrzyń, powróciło po 1815 r. o 1000 mniej.
Dopiero w 1881 roku papież Leon XIII wydał zgodę na badania archiwów przez naukowców. Jednak do dziś przetrząsanie regałów jest zastrzeżone tylko dla wybranych po skomplikowanej procedurze. Prowadzący zaznaczył, że duże, ciemne drzwi/ widoczne na zdjęciu/ są zawsze zamknięte, a klucz ma tylko prefekt. Prowadzą one do pomieszczeń, w których trzyma się najbardziej tajne dokumenty, dotyczące osób żyjących czy aktualnych sytuacji politycznych.
Tajne Archiwum zajmuje różnorodne pomieszczenia Pałacu Apostolskiego, ale przede wszystkim olbrzymi, wielopoziomowy, podziemny bunkier pod Dziedzińcem Szyszki Muzeów Watykańskich - jego budowę rozpoczęto za pontyfikatu Pawła VI, a inaugurował go Jan Paweł II w 1982 r. Wśród dokumentów odnaleźć można polonika np. list króla Jana III Sobieskiego spod Wiednia do Innocentego XI, w którym napisał:"Venimus, vidimus, Deus vicit" /Przybyłem, zobaczyłem, Bóg zwyciężył/Dwie specjalnie klimatyzowane sale przeznaczone są do przechowywania najcenniejszych pergaminów.
Gdyby wszystkie regały tajnego archiwum ustawić jeden za drugim zajęłyby 85 kilometrów akt.
Zbiór obejmuje 1,5 milionów dokumentów, tysiące zdjęć zebranych w 160 działach. W latach 90-tych część archiwum skatalogowano elektronicznie. Słuchacze byli bardzo zaciekawieni, często zdziwieni np. tym, że dane każdego z nas są tam umieszczone, dopytywali o szczegóły. Serdecznie dziękujemy, mamy nadzieję na kolejne spotkania.
Zamek św. Anioła i most św. Anioła Pod Biblioteką Watykańską w bunkrach Klasztor na Monte Casino był miejscem gdzie chroniono połączony korytarzem z Watykanem. mieści się Apostolskie Archiwum Watykańskie. dokumenty w razie niepokojów w Rzymie .
Długie, podziemne korytarze wypełnione regałami zwierającymi opisane skrupulatnie dokumenty. Widoczna praca konserwatora nad uszkodzeniami.
Stanisława Błaut
Podczas wykładu, który odbył się dnia 12.04.2022 roku mieliśmy przyjemność gościć panią dr Annę Kuchtę i panią dr Joannę Malik – Król z Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Obie Panie są miłośniczkami „Kraju Kwitnącej Wiśni” i przebywały tam przez jakiś czas. Aby przybliżyć nam Japonię, opowiedzieć trochę o historii, kulturze, obecnych zwyczajach i życiu ludzi, Panie wystąpiły w tradycyjnych japońskich strojach, co przyjęliśmy z zachwytem.
Jaka jest Japonia? To kraj skradający się z około 7 tys. wysp o powierzchni 377 972 km2. Największe to Hokkaido, Honsiu, Sikoku i Kiusiu. Tam mieszka większość ze 125,4 mln liczby ludności. Nie wszystkie wyspy są zamieszkałe. Stolicą jest Tokio, a wcześniej Nara i Kioto. Największa góra to czynny wulkan Fudżi – 3776 m n.p.m. Japonia ma 40 aktywnych wulkanów. Walutą jest jen. Ustrój- monarchia konstytucyjna – ustalona 3 maja 1947 roku. Cesarz reprezentuje kraj. Zrzekł się boskiego pochodzenia i władzy, ale jest bardzo ważny dla Japończyków. Obecny 126 z kolei cesarz to Naruhito z małżonką Masako.
Symbolem cesarza jest chryzantema, zaś kraju wschodzące słońce ( czerwone koło na białym tle), Fudżi również symbolizuje Japonię. Japonia dzieli się na 47 prefektur. Ponieważ kraj leży na styku płyt tektonicznych jest stale zagrożony trzęsieniami ziemi, wybuchami wulkanów i falami tsunami. Japonia jest jedną z czołowych potęg gospodarczych i należy do wysoko rozwiniętych krajów, ale w przeszłości miała 200 letni okres samoizolacji. Dopiero w drugiej połowie XIX wieku otwarła się na inne wpływy, co spowodowało dynamiczny rozwój. Obecnie to kraj bardzo nowoczesny zaskakujący stylem życia cały świat.
Ze względu na duże zaludnienie, a niewielką powierzchnię nadającą się do zamieszkania Japończycy efektywnie wykorzystują każde miejsce. Mieszkania, akademiki i hotele mają minimalny metraż, posiadając jednocześnie potrzebne do życia udogodnienia i pozwalające zachować tradycyjny styl życia( próg na buty). Hotele kapsułkowe ( rodzaj szuflad do spania) są codziennością. Przy czym są tanie. W Japonii obowiązują ruch lewostronny. Miasta są bardzo czyste, a mieszkańcy starannie segregują śmieci i aż 95-98 % ulega recyklingowi. Często przewody elektryczne wiszą na zewnątrz. Zamiast sklepów wprowadza się automaty do zakupów wielu artykułów spożywczych i innych. Automaty stają się powszechne w wielu sferach życia, co zaskakuje turystów.
Wbrew panującym opiniom Japończycy nie są niskim narodem, chociaż osoby duże mogą mieć problem z kupnem odzieży. Starannie przestrzegają norm ubioru, uczniowie szkół podstawowych i średnich noszą obowiązkowo mundurki, a w pracy stosuje się stroje umowne. Dla kobiet – spódnica i biała bluzka, mężczyźni spodnie i biała koszula. „W czasie wolnym” ubierają się różnie. Nie porzucają jednak tradycyjnych strojów. Podczas świat i dużych uroczystości zakładają prawdziwe kimona, a ponieważ są one drogie można je wypożyczać. Bardziej powszechne są lekkie i luźne yukaty. Dla kobiet kolorowe, a męskie są stonowane.
Co jedzą Japończycy?
Podstawą jest ryż, ryby, owoce morza, ale maja też osobliwe przysmaki, bardzo różnorodne. Popularne jest sushi- ryż z kawałkami ryby. Restauracje również są zautomatyzowane i te tańsze są z taśmociągiem (kaitensushi) i bez obsługi z kart dań. Rarytasem jest trująca ryba fugu podawana w drogich restauracjach. Ulubiona zupa to ramen – rosół z makaronem i dodatkami. Zupy instant to wynalazek Japoński i są bardzo popularne. Tradycyjnym napojem jest zielona herbata parzona według określonego ceremoniału. Zieloną herbatę dodaje się też do lodów, ciastek i innych potraw. Oczywiście wszystko je się pałeczkami! Piją również napoje alkoholowe, sake, wino ryżowe – nihonsu, piwo, whisky czy wódkę – shochu. Niestety bardzo szybko się upijają, ponieważ mają niską tolerancję na alkohol.
Bardzo ważną rzeczą w tradycji japońskiej jest niezwykła grzeczność i wzajemny szacunek. Słowo ”szanowne” stosuje się zarówno do osoby jak i do przedmiotów danej osoby. Ukłon jest obowiązkowy na co dzień i jest oznaką szacunku, a jego poziom dostosowany do szczebla poważania. Może wynosić 45˚ - 30˚ lub 15˚ . W Japonii nie używa się słowa „nie”, jako twardej odmowy. Nie ma też w języku japońskim wulgaryzmów i słów obraźliwych. Japończycy są grzecznym narodem, chociaż można kogoś obrazić nie okazując mu należnego szacunku.
Język angielski jest ogólnie powszechny w tym kraju. Ciekawostką jest to, że w tym zawansowanym technologicznie kraju płaci się tylko gotówką. Życie codzienne Japończyków jest bardzo ciekawe i nie sposób zmieścić tych informacji na jednym wykładzie dlatego mamy nadzieję na dalsze spotkania. Bardzo serdecznie dziękujemy za niezwykle ciekawy wykład oraz możliwość skosztowania japońskich słodyczy.
Osaka- zamek Mieszkanki Kioto Dawna stolica -Nara Uroczy Pawilon Feniksa w Kioto
Krystyna Drożdż
W sobotę 2 kwietnia w zimowej aurze udaliśmy się do teatru Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńkiego w Krakowie na spektakl "Bagatela śpiewa" w reżyserii Krzysztofa Materny. Sam reżyser powiada: ...wybrałem piosenki, które znam najlepiej(...)a które nigdy się nie starzeją, bo są po prostu świetne i literacko, i muzycznie.Wybrałem je również pod tym kątem, żeby dać szansę wspaniałemu zespołowi śpiewających aktorów Teatru Bagatela na stworzenie nowego oblicza tych piosenek".
Zgodnie z zapowiedziami zobaczyliśmy 15 utalentowanych aktorów, usłyszeliśmy kultowe piosenki i monologi z Piwnicy pod Baranami, przeboje Marka Grechuty, Zbigniewa Wodeckiego i Andrzeja Zauchy.
W opisie spektaklu czytamy:
"Nie znajdziecie drugiego miasta z taką koncentracją talentów na kilometr kwadratowy, jak Kraków. A konkretnie na kilometr kwadratowy w obrębie Plant. Ich piosenki nuciła cała Polska, ich teksty recytowano zaśmiewając się do łez lub do łez wzruszając. Kompozytorzy, poeci, satyrycy, artyści kabaretowi, pieśniarze płci obojga przez dekady tworzyli klimat, kształtowali wrażliwość i nadawali ton".
Zgodziliśmy się całkowicie z gospodarzem wieczoru dyrektorem Krzysztofem Materną, że taki wieczór jest nam wszystkim potrzebny po przerwie z powodu dwuletnich ograniczeń pandemicznych i jako odskocznia wobec zagrożeń związanych z agresją Rosji na sąsiednią Ukrainę.
Stanisława Błaut
„Co zrobić, żeby było lepiej..."tak zatytułował spotkanie z nami 29 marca dr Marcin Jurkowski specjalista medycyny rodzinnej, geriatra.
Wykład poświęcony był czynnikom wpływającym na zdrowie, jakość życia, dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne. Na wstępie dowiedzieliśmy się, że średnia życia kobiet w Polsce to 80,7 lat, a mężczyzn 72,6. Jest to o 3 lata mniej niż w Unii Europejskiej i pod tym względem zajmujemy 29 miejsce na 36 krajów.
Wobec tego, co wpływa na zdrowie? Na pewno takie czynniki jak:
- styl życia 55%
- środowisko 20%
- czynniki genetyczne 15%
- opieka zdrowotna 10%
Styl życia warunkują dieta, aktywność ruchowa, relacje w środowisku, równowaga w życiu(np. między pracą a relaksem).
Dieta powinna być oparta na roślinach i owocach. Populacje wegetarian są szczuplejsze i zdrowsze. Niższe jest u nich ryzyko rozwoju chorób cywilizacyjnych (sercowo – naczyniowych, cukrzycy, otyłości, niektórych nowotworów).
Należy wiedzieć, że mitem jest częste przekonanie jakoby dieta roślinna nie nadawała się dla kobiet w ciąży, dzieci i sportowców. Nieprawdą jest też, że prowadzi do niedoborów, jest droga, a tylko zwierzęta są źródłem białka.
Znaczącym problem jest niedożywienie starszych ludzi. Wpływają na to:
- przyczyny ekonomiczne i socjalne,
- wzorce żywienia i brak edukacji dietetycznej,
- problemy stomatologiczne,
- zaburzenia neurologiczne,
- częste hospitalizacje,
- choroby przewlekłe.
Niezwykle ważny dla komfortu życia jest ruch. Człowiek nie jest przystosowany do siedzenia. Siedzący tryb życia prowadzi do wielu chorób. Co drugi Polak ma nadwagę lub otyłość, a cukrzycę co dziesiąty.
O ważności relacji w środowisku na zdrowie świadczy tak zwany efekt Roseto, miasta - kolonii włoskich emigrantów w Stanach Zjednoczonych. Zaobserwowano, że w tej społeczności jest o 30% mniejsza zachorowalność na choroby sercowe. Okazało się, że wpływ na to mają silne więzi społeczne, środowiskowe. Mieszkańcy Roseto stworzyli wiele stowarzyszeń, grup zainteresowań, organizacji pomocowych. Ludzie w trudnych sytuacjach mogli liczyć na siebie, wiedzieli, gdzie szukać pomocy. Dzięki temu mogli rozładować stres i pozbyć się napięć, a to w znaczącym stopniu poprawia jakość życia i wpływa na zdrowie.
Bardzo ważne jest wypracowanie sobie umiejętności walki ze stresem. Szczególnie w dojrzałym wieku powinniśmy cieszyć się zasłużonym spokojem i pełnymi garściami czerpać radość z życia. Prowadzą do tego kontrola nad życiem, medytacja, kontrola oddechu w sytuacjach napięcia nerwowego, rozluźnienie poprzez skupienie się na czymś pięknym, miłym, ciekawym, a dzięki temu wyłączenie stresu zewnętrznego.
Styl życia ma również wpływ na czynniki genetyczne. Są geny, które w jego wyniku mogą się uaktywnić lub nie.
Ostatnim czynnikiem wpływającym na zdrowie jest opieka zdrowotna. Niestety można jej wiele zarzucić. Stosuje się medycynę naprawczą zamiast profilaktyki, leczenie szpitalne zamiast ambulatoryjnego, bo wiele zabiegów można by wykonać w gabinetach lekarskich, ale NFZ płaci za badanie w szpitalu, tak jak za procedury i zabiegi zamiast za efekt, czyli szpitale dostają pieniądze za operacje, a nie za to, że pacjent dłużej żyje w lepszym komforcie życia.
Nasz Gość wspomniał o jednej z najmłodszych gałęzi medycyny stylu życia - medycynie kulinarnej, która kształci studentów i pracowników ochrony zdrowia.
Przytoczył też badania przeprowadzone na pacjentach z Niemiec w wieku 35 - 65 lat obserwowanych przez około 8 lat. Brano pod uwagę niepalenie tytoniu, dietę, aktywność fizyczną powyżej 30 minut dziennie oraz BMI poniżej 30(brak otyłości). Osoby spełniające kryteria miały o 78% mniejsze ryzyko chorób przewlekłych w tym 93% mniejsze ryzyko cukrzycy, 81% zawału serca, 36% nowotworu, 50% udaru. Eksperci wyliczyli również o 14 lat dłuższą szacowaną długość życia. Wnioski nasuwają się same.
Na koniec dowiedzieliśmy się o odkryciu w 2020 roku nowego hormonu FGF 21, którego poziom podnosi zmniejszenie spożycia białka zwierzęcego, przejście na dietę wegetariańską, zwiększenie spożycia błonnika.
Wierzę, że wiedza zdobyta na dzisiejszym wykładzie przełoży się na poprawę zdrowia poprzez uświadomienie sobie, jak ważną rolę odgrywa styl życia i czynniki, które mają na niego wpływ.
Dziękujemy bardzo Panu Doktorowi za podzielenie się z nami tą wiedzą. Wykorzystamy ją w praktyce.
Podczas wykładu Przykład wpływu więzi społecznych na zdrowie
Zdrowe odżywianie tak, ale siedzący tryb życia już nie
Ewa Kozłowska
W dniu 15 marca 2022 przyjechał od Dobczyc na wykład dla uczestników UTW pan dr Jacek Lembas, który w sposób usystematyzowany i bardzo przystępny przekazał garść faktów z życia i twórczości matematyków. Poniżej krótkie życiorysy zaprezentowanych przez Wykładowcę matematyków oraz postać Marii Skłodowskiej-Curie, która była związana epizodem życiowym z matematykiem Kazimierzem Żorawskim.
• MIKOŁAJ KOPERNIK (1473 – 1543)
Wszechstronnie wykształcony astronom, matematyk, prawnik, duchowny katolicki, lekarz i ekonomista.
Studiował i pracował w Uniwersytecie Jagiellońskim, Bolońskim, Padewskim
Pomniki Mikołaja Kopernika w Krakowie:
- Przed Collegium Novum
- w Parku Jordana
- PAU, ul. Sławkowska 17
- Kolegiata świętej Anny - w lewym ramieniu transeptu znajduje się pomnik Mikołaja Kopernika - studenta Akademii Krakowskiej.
Wykonany według projektu Sebastiana Sierakowskiego w 1822 roku. Pomnik ozdabia tzw. tarcza Sobieskiego oraz Urania symbolizująca astronomię.
• JAN BROŻEK (1585-1652)
Matematyk, historyk nauki, profesor i dobrodziej Uniwersytetu.
• JAN ŚNIADECKI (1756-1830
Studia na UJ, doktorat z matematyki i fizyki, wykładowca uniwersytecki nauczyciel w gimnazjum Nowodworskiego. Profesor matematyki i astronomii.
• FELIKS RADWAŃSKI (1756-1826)
Stworzył Planty i uratował Bramę Floriańską, zainicjował sypanie Kopca Kościuszki, zaprojektował dom zdrojowy i ogród w Swoszowicach.
FRANCISZEK MERTENS (1840-1927)
Matematyk, profesor UJ 1865 – 1884, profesor w Grazu i Wiedniu. Zajmował się teorią liczb i analizą matematyczną.
• STANISŁAW ZAREMBA (1863–1942)
Matematyk, od 1890 kierował Katedrą Matematyki UJ, jeden z założycieli Polskiego Towarzystwa Matematycznego (1919).
• MARIA SKŁODOWSKA-CURIE (1867 – 1934)
1903 – Nagroda Nobla z fizyki wraz z Pierre’em Curie i z Henrim Becquerelem za badania nad promieniotwórczością,
1911 – Nagroda Nobla za odkrycie polonu i radu.
• KAZIMIERZ ŻORAWSKI (1866 – 1953)
Specjalność matematyka i fizyka matematyczna, Dziekan Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UJ (1905 – 1906), Rektor UJ (1917 – 1918),
Kierował Katedrą Matematyki Wydziału Inżynierii Budowlanej Politechniki Warszawskiej (1919 – 1927), a od 1920 r. Wydziału Inżynierii Lądowej,
Autor ok. 50 prac z zakresu grup topologicznych, form różniczkowych i fizyki matematycznej.
• STEFAN BANACH (1892 – 1945), matematyk,
Studia na UJ i Politechnice Lwowskiej. Profesor na Uniwersytecie we Lwowie.
Pomniki Stefana Banacha w Krakowie:
- Stefan Banach i Otton Nikodym na plantach krakowskich,
- Pomnik Stefana Banacha przed byłą siedzibą Instytutu Matematyki UJ.
• HUGO STEINHAUS (1887 – 1972)
Studiował na Uniwersytecie Lwowskim i w Getyndze, od 1916 – 1941 związany ze Lwowem. Od 1945 mieszkał we Wrocławiu gdzie tworzył ośrodek naukowy.
Pierwszy dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (wspólnego dla Uniwersytetu i Politechniki).
Twórca ponad 250 prac opublikowanych, a jego „Kalejdoskop matematyczny” został przetłumaczony na kilkanaście języków
STANISŁAW ULAM (1909 - 1984)
Studiował inżynierię na Politechnice Lwowskiej. Doktorat z matematyki w 1934.
Współtworzył Lwowską Szkołę Matematyczną ze Stefanem Banachem, Hugo Steinhausem i Stanisławem Mazurem.
Zaproszony do USA przez Johna von Neumanna pracował na Uniwersytecie Princeton, Harvarda i Wisconsin.
Należał do zespołu pracującego nad projektem Manhattan zmierzającym do wyprodukowania bomby atomowej.
• Prof. nadzw. dr TADEUSZ BANACHIEWICZ (1882 - 1954),
astronom, matematyk, geodeta, dyrektor Obserwatorium Astronomicznego UJ (1919 – 1954).
• FRANCISZEK LEJA (1885 – 1979)
Polski matematyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1904-1909 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego.
Był żołnierzem Legionów Polskich 1914/1915.
• TADEUSZ WAŻEWSKI (1896 – 1972)
Matematyk, twórca krakowskiej szkoły równań różniczkowych. Aresztowany w „Sonderaktion Krakau”.
Miał największy udział w reaktywowaniu Matematyki na UJ po wojnie. Członek Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk.
Prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego.
• Prof. nadzw. dr hab. ANDRZEJ TUROWICZ (1904–1989)
Dyscyplina/specjalności: matematyka, równania różniczkowe, analiza funkcjonalna, rachunek prawdopodobieństwa, teoria gier i analizy numerycznej.
W latach 1922-1928 studiował matematykę na Wydziale Filozoficznym UJ. W latach 1946-1950 odbył studia teologiczne.
Stopień doktora otrzymał w 1946 roku na UJ. Habilitował się w 1963 roku (Instytut Matematyczny PAN). W 1969 roku został profesorem nadzwyczajnym.
29 stycznia 1945 roku wstąpił do zakonu Benedyktynów w Tyńcu, przyjmując imię zakonne Bernard.
31 lipca 1949 roku otrzymał święcenia kapłańskie.
• Prof. zw. dr STANISŁAW GOŁĄB (1902–1980)
Dyscyplina/specjalności: matematyka, geometria różniczkowa.
Po wybuchu II wojny światowej, 6 listopada 1939 został aresztowany podczas Sonderaktion Krakau i wraz z innymi profesorami krakowskimi przewieziony do więzienia na Montelupich, następnie do Wrocławia, a 28 listopada 1939 do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen.
4 marca 1940 został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau.
Uzyskał doktoraty filozofii i nauk matematycznych oraz habilitację w zakresie matematyki. Był profesorem AGH i UJ w Krakowie.
Dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. Kierownik Katedry Matematyki (1957-1962) i dziekan Wydziału Górniczego AGH.
W latach 1950-1955 był także zatrudniony w WSP w Krakowie jako profesor kontraktowy.
• Prof. ZDZISŁAW OPIAL (1930-1974)
Matematyk, autor wybitnych rezultatów w teorii równań różniczkowych. Prorektor UJ, Studia na Wydziale Matematyki UJ,
1957 doktorat,
1959 rok pobytu w Paryżu,
1960 habilitacja,
1962 kierownictwo Katedry Metod Numerycznych UJ,
1967 otrzymał tytuł (belwederski) prof. nadzwyczajnego.
• Prof. ANDRZEJ LASOTA (1932 - 2006)
1972 - profesor nadzwyczajny nauk matematycznych,
1979 – profesor zwyczajny;
1983 - członek korespondent PAN,
1994 - członek rzeczywisty PAN;
1997 - członek korespondent PAU,
2001 - członek czynny tej Akademii.
• STANISŁAW ŁOJASIEWICZ (1926 – 2002)
Matematyk, profesor UJ, członek rzeczywisty PAN. Studia i doktorat na Wydziale Matematyki UJ.
Od 1958 prowadził badania na uczelniach w Chicago, Berkeley i Princeton.
Wykładał we Włoszech, Hiszpanii, Argentynie i Polsce.
• ANDRZEJ PELCZAR (1937 – 2010)
Matematyk, studia, doktorat i habilitacja na Wydziale Matematyki UJ.
1990-1993 rektor UJ 2010 – profesor honorowy UJ
Źródła wiedzy Wykładowcy:
** Złota Księga Wydziału Matematyki i Fizyki - Andrzej Pelczar, Bolesław Szafirski
** Genialni. Lwowska szkoła matematyczna - Mariusz Urbanek
** Królowa bez Nobla - Krzysztof Ciesielski, Zdzisław Pogoda
Wykładowca zaczął od Kopernika .....wspomniał o F. Radwańskim m.in. twórcy plant...oraz przypomniał znaną nam "ławeczkę matematyków"
Wanda Balcerzak-Żółtowska